De creativiteit en de verbeeldingskracht van de wetenschapper spelen een cruciale rol in het tot stand komen van wetenschappelijke kennis.
Met het bedenken van grondbrekende vragen, de innovatieve organisatie en/of interpretatie van empirische data, het ontwikkelen van onderzoeksmethoden, de ingenieuze design of het innovatief gebruik van een instrument, de constructie van een nieuwe verklaring, creërt de wetenschapper iets nieuws wat vroeger niet bestond. Het vraagt creativiteit om die nieuwe zaken en theorieën te bedenken.
De 19de eeuwse chemicus Kékulé kwam – naar eigen zeggen - op het idee van de ringstructuur van benzeen in een droom waarbij een slang in haar eigen staart beet. De droom was niet voldoende om de ringstructuur te verdedigen, maar vormt de aanleiding om deze structuur te onderzoeken.